حــــــــــــــوای مـــــــن
تو آبستن کدامین سیبی ؟
که طعم گس و گزنده اش
نطفهء ناقص و نفرینی مرا
در مزرعه ء متروک و مُردابیِ
ایــــن زمــین زجـــــــــر زده
اینچنین زخمی و ساطور زده
سِقط کــــــرده ای
از رجعت آن بهشت برین
به کدام جهنم پا نهادی
که خون فرزندت
نسل اندر نسل
هیزم ناخاموش
این دنیای دوزخیست ؟
اینک در وعدهء دو باره و مجهولِ
قاصدان آن بهشت گمشده
و ترسی دهشتناک
از جهنمی سوزندتر
بار ِ گـرانِ کوههای رنج
بر این پشت خمیده
و این نای شکسته
تا به کی ؟ و تا به کجا ؟
منم این محصول مَنگ و معلولت
این وارث شوم بخت
این طفل نارس تو
که بهایِ تـــــاوان ِ
عطش شهوت آلود تورا
در جنون همبستریت
با آن آلوده ِ آدمِ حیــزِ
سیب شکن می پردازم ....
نظرات شما عزیزان: